Patron Szkoły

Data urodzenia:

22 lipca 1878 lub 1879. Wobec braku metryki, daty rocznej nie udało się dotąd ustalić z całą pewnością. Korczak wymieniał obie daty, wspominając w Pamiętniku, że przyczyną niepewności jest to, że ojciec dłuższy czas nie wyrabiał synowi metryki.

Nauka i studia:

1891-1898- nauka w Praskim Gimnazjum, które mieściło się na Pradze przy zbiegu ówczesnych ulic Brukowej i Namiestnikowskiej; w 1905 szkołę przeniesiono do własnego gmachu na rogu ulic Jagiellońskiej i Zygmuntowskiej; istnieje tam do dziś jako Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV (adres Jagiellońska 38); w gmachu znajduje się dziś tablica pamiątkowa ku czci Korczaka.

1898-1904- studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (wydział mieścił się w Pałacu Kazimierzowskim przy ulicy Krakowskie Przedmieście), zwieńczone dyplomem lekarza 17 marca 1905.

1900- słuchacz tajnego „Uniwersytetu Latającego”, nielegalnej wyższej uczelni, na której wykładali wybitni uczeni polscy, profesorowie bez katedr, zapewniający wiedzę na wyższym poziomie niż pozostający pod kuratelą zaborczych władz carskich uniwersytet.

Działalność społeczna:

1900-1915- członek Towarzystwa Kolonii Letnich; 1904 i 1907 wychowawca bezpłatny na koloniach dla chłopców żydowskich („Michałówka”), 1908 – dla chłopców chrześcijańskich („Wilhelmówka”).

1902- działalność w bezpłatnych czytelniach Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, skupiającego przedstawicieli liberalnej inteligencji warszawskiej.

1911- współpraca z V Oddziałem Towarzystwa Kultury Polskiej, który po rewolucji 1905 prowadził działalność oświatową w środowiskach robotniczych.

Praca lekarska:

Po otrzymaniu dyplomu, posada lekarza miejscowego w Szpitalu dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów w Warszawie przy ulicy Śliskiej 51. Szpital, obliczony na 20-25 łóżek, przeznaczony był dla dzieci wyznania mojżeszowego, leczył bezpłatnie, utrzymywał się z zapisów. Współpraca z pismami „Krytyka Lekarska” (1906-1907), „Wiedza” (Obrazki szpitalne, 1908-1909), „Medycyna i Kronika Lekarska” (1909-1910), „Przegląd Pediatryczny” (1911). Odczyty z dziedziny pediatrii m.in. w Stowarzyszeniu Akuszerek, w Związku Młodzieży.

Udział w wojnach:

1914- powołany do wojska rosyjskiego, służy jako ordynator polowy szpitala wojskowego na Ukrainie; w czasie trzydniowego urlopu (1915) jedzie do Kijowa, gdzie poznaje Marię Rogowską-Falską, późniejszą dyrektorkę „Naszego Domu”; po demobilizacji z wojska (1917) udaje się znów do Kijowa i podejmuje pracę lekarza pediatry w przytułkach dla dzieci ukraińskich oraz psychologa w polskim przedszkolu. Obserwuje rozgrywające się w tym mieście wydarzenia rewolucji bolszewickiej 1917 i wojny domowej.

1919-1920- bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej w randze majora, pracuje w wojskowych szpitalach epidemicznych, zaraża się tyfusem. Chorego pielęgnuje matka, która zarażona – umiera (11 luty 1920).

Działalność społeczno-oświatowa:

1919- współpraca z organizacjami: Centralny Komitet Pomocy dla Dzieci (powołany w niepodległej Polsce dla pomocy dzieciom – ofiarom wojny); Wydział Opieki nad Dzieckiem Robotniczym przy Centralnej Komisji Związków Zawodowych; Fundacja Polsko-Amerykańskiego Komitetu Pomocy Dzieciom, gdzie reprezentuje żydowskie instytucje pomocy;

1921- współinicjuje założenie Towarzystwa „Nasz Dom”, mającego na celu wspomaganie sierocińca dla polskich dzieci robotniczych „Nasz Dom” w Pruszkowie; z sierocińcem tym, kierowanym przez Marię Falską, współpracuje od 15 listopada 1919, współtworzy jego założenia wychowawcze; w 1935 usuwa się ze współpracy z „Naszym Domem” (od 1930 w nowym budynku na Bielanach w Warszawie), pozostając nadal członkiem Towarzystwa.

Opracowała: Anna Gębala

Pamiątkowe zdjęcie przy symbolicznym grobie Korczaka w Treblince
Pamiątkowe zdjęcie z Treblinki – wyjazd korczakowski
Nasze drzewo w Lesie Korczakowskim w Treblince
„Nasze szkolne” drzewo zasadzone w Lesie Korczakowskim w Treblince